هتل و تالار رستوران پارسه جوین بطور رسمی با حضور فرماندار و امام جمعه و جمع زیادی از مسولین و معتمدین و کسبه های شهر نقاب شب گذشته افتتاح گردید

به گزارش سبزوارنیوز به نقل از فرمانداری جوین، سید حسن هاشمی نیک افزود: اطلاع رسانی در زمینه خواص غذایی و دارویی عسل، فرهنگ سازی مصرف عسل در بین افراد جامعه، برخورد قانونی با عوامل تهیه، بسته بندی و توزیع عسل تقلبی، حمایت بانکها از زنبورداران با ارائه تسهیلات کارآفرینی و مکانیزه کردن صنعت زنبور داری از جمله عواملی هستند که می توانند موجب اعتلا و توسعه این صنعت در شهرستان جوین شوند.

 وی گفت: با تشویق جوانان به پرورش زنبور عسل و توجه به استعداد و توان های موجود، امکان کارآفرینی و اشتغال زایی در این بخش نیز فراهم می گردد.

 وی اظهارداشت: مشکلاتی در زمینه زنبورداری در جوین وجود دارد که مدیریت جهاد کشاورزی این شهرستان برای رفع آنها و یافتن راهکارهای مقابله با مشکلات عزم خود را جزم کرده است. وی آشنا نبودن زنبورداران با مسائل تخصصی پرورش زنبور عسل، عدم آگاهی کافی مردم از خواص و ارزش واقعی عسل و فقدان ساختاری منسجم برای پیگیری مطالبات زنبورداران را از جمله مشکلات صنعت زنبورداری دانست.

فرمانده پلیس راه شهرستانهای جوین وجغتای در گفتگوی اختصاصی امروز خود با خبرنگار نسیم جوین گفت: برابر بررسی آمار حوادثات جاده ای در ۲ ماهه اخیر، بیشترین حوادث رانندگی در شهرستان جوین و جغتای مربوط به جاده ها وراههای روستایی بوده است.

سروان ابوچناری با اشاره به کشاورزی بودن شهرستان جوین ونیز شروع فصل کشاورزی در این شهرستان تصریح کرد: تصمیم داریم با برگزاری جلسات با دهیاران و معتمدین روستاها، چالش های موجود در عبورومرور جاده ها وراههای روستایی را بررسی نموده تا در فصول کشاورزی این شهرستان از وقوع حوادث ناگوار در راهها وجاده ها جلوگیری نمائیم. 

 فرمانده پلیس راه جوین با توجه به روند صعودی ساخت وساز آنتنی در حاشیه محور حکم آباد-نقاب و انداده به سمت جاجرم افزود: در حاشیه این جاده که بصورت کاربری خیابان درآمده است،  منازل مسکونی و واحدهای تجاری چندین روستای متصل بهم موجب گردیده است که موتور سیکلت سواران بصورت مداوم در این جاده باریک در حال تردد بوده و متأسفانه بیشترین آمار تصادفات را نیز به خود اختصاص داده اند.

 وی افزود: حرکت وسایل نقلیه و ادوات و یدک کش های کشاورزی نیز مزید برعلت شده و موجبات افزایش میزان تصادفات در این جاده به اصطلاح بین روستایی را فراهم آورده است.  این مسئول خواهان ایجاد بستر و راه مناسب و ویژه برای تردد وسایل وادوات کشاورزی در این مسیر شد.

 منبع:سبزوار نیوز

مراسم سال نو ماه نو مبارک

دو یا سه روز به عید جوونهای ده به درب خونه ها رفته و بیت می خواندند

بچه ها پس از هر بیت ، بیت خوان می گفتن

سال نو ماه نو     ******  نوروزک مبارک باد

 سرود جوین

چند وقتی هست که آقای سهیلی مسئول انجمن شعر شهرستان جوين ، شعر زیبایی را برای شهرستان جوین به عنوان سرود سرزمین سروده اند ، که نسخه صوتی (غیرنهایی) آن نیز ساخته شده و قابل دریافت است.

ولایت ‌گویان یا جوین

 گویان یا جوین از نظر تاريخي از قدمت و پيشينه بسيار كهني برخوردار است .  با توجه به قرار داشتن این منطقه در كنار جاده ابريشم ،این شهر مركز تعامل تجارت و فرهنگ  بوده . در كتابهای‌ تاریخی‌ و جغرافیایی‌، جوین ، این‌ ناحیه تاریخی‌ به‌ تفاوت‌، خوره‌، شهر، رستاق‌، ناحیه‌ و ولایت‌ دانسته‌ شده‌ است‌. بر اساس‌ نوشته اعتمادالسلطنه‌ (ج‌ 4، ص‌ 2294)، افرادی‌ كه‌ نام‌ جوین‌ را در اصل‌ گویان‌ می‌دانند، معتقدند كه‌ گودرز (گودرز یکی از شاهان ایران از سلسله اشکانی است ) ، بانی‌ آن‌ بوده‌ است‌. مقدسی‌ (ص‌ 300، 318، 323) نام‌ آن‌ را كُویان‌/ جُویان‌ و گویان‌ ضبط‌ كرده‌ است(نیز رجوع کنید به لسترنج‌، ص‌ 391). به‌ نوشته بیهقی‌ (ص‌ 74)، شهر جوین‌ را «یزد خسرو پسر ساسویه‌« بنا كرده‌ است‌. مردم‌ خراسان‌ این‌ خوره‌ را كُویان‌ می‌نامیدند و جوین‌ را معرّب‌ آن‌ می‌دانستند (یاقوت‌ حموی‌، ذیل‌ مادّه‌)

در دل کویر ، دشتی وسیع مانند نگینی می درخشد این دشت زیبا و پربرکت دشت جوین ، و گوشه ای از این خاک زر خیز خانه آبا و اجداد من است، آزادوار

اینجا روستای من است . روستای توست . روستای پدران و مادرانمان .جایی که وقتی قدم در خاکش می گذاری ، نگاه آشنای مردمی را می بینی که پر از سوال است که این آشنایی دیرین است یا غریبه ایست . که چرا اینقدر دیر به دیدنمان آمدی ، چقدر دلتنگتان بودیم ، نکند فراموشتان شده ایم .

اینجا سکوتش معرکه است. وقتی می خوابی گویی هزار سال خوابیده ای اینجا هوایش جان می دهد برای نفس کشیدن همین و بس . اینجا خاکش بوی مهر می دهد بوی گرما ، بوی خاک . این روستای کویری در دل گرما باز هم گرمایش دل نشین است و اینجا نانش بوی زندگی می دهد . دلم می خواهد هنوز بچه بودم و کنار پدرم شبها در حیاط خانه بی بی می خوابیدم و ستاره های نورانی و شبهای سیاهش را می دیدم . آخه می دونی اینجا شبها و آسمانش خیلی زیباست سیاه سیاه و پر از ستاره . شبی آرام و در سکوت . صدای پارس سگ ها و گاه گاهی قورباغه ای که می پرد و می خواند .بدون صدای ماشین و هم همه ی مردم . اینجا شب ها همه می خوابند ، همه آرامند و روز ها کمتر صدای ماشین می شنوی ، اما تا دلت بخواهد صدای موتور است و جوانانی که می روند و می آیند . حیفت نمی آید از اینجا بروی به شهری که پر است از دود و صدا و بیرنگی . بیرنگی اش نمی ارزد به زیبایی هزار چراغ و مغازه و هم همه . چرا دلت را به کار نمی دهی ، اینجا به کار تو نیاز دارد .

این مطلب به عنوان پست ثابت وبلاگ می باشد برای دیدن مطالب جدید مطالب زیر را بخوانید

به تعداد بازيکنان روى يک خط مستقيم و با فاصله‌اى مساوى چاله‌هاى کوچکى به قطر دو سانتيمتر و عمق ۲ - ۵/۲ سانتيمتر روى زمين حفر مى‌کنند. نفر اول بازي، تیشله خود را لب چاله  اول مى‌نشاند (در لهجه محلى شوند مى‌گويند). سپس نقطه‌اى را در امتداد چاله‌ها با فاصله  دو خانه به‌عنوان نقطه  شروع بازى تعيين مى‌کنند. بازيکنان به‌ترتيب از نقطه  شروع تیشله‌هاى خود را به‌طرف چاله‌ها مى‌زنند. در اينجا توافق مى‌کنند: لوکلى موکلى از سيخ تا سوزه قبوله (از سيخ تا سوزن قبول است ). در اينجا چندين وضع پيش مى‌آيد: يکى اينکه بازيکنى که تیشله را زده است تیشله‌اش به لبه  چاله برمى‌خورد و برمى‌گردد (لوکلي) که در اين حالت دوباره بايد آن را بزند. ديگر اينکه تیشله به خانه برود يا به تیشله  بازيکن ديگر برخورد کند ( تير بزند) در اين‌صورت نيازى به تکرار بازى نيست . شکل ديگر تیشله به لبه چاله بخورد و به‌طرف چپ يا راست منحرف شود (موکلي) که در اين‌صورت بازيکن مجدداً بايد تیشله را بزند . هربار که تیشله بازيکنى به تیشله يکى ديگر از بازيکنان بخورد يک امتياز مى‌گيرد. گاهى بازى بر سر پول انجام مى‌شود. (به ازاء هر تير مبلغى از قبل تعيين مى‌کنند). وقتى اين بازى دو نفره انجام مى‌شود، گرفتن سه خانه برابر با يک تير به‌حساب مى‌آيد. در اين‌صورت وقتى هر چهارخانه گرفته شود بازى تمام مى‌شود .

در ابتدا افراد به دو دسته مساوي تقسيم مي شوند. هر دسته داراي يك سردسته و يك نماينده مي باشد. براي هر نفر در هر گروه يك هم پل در گروه ديگر مشخص كرده.دو دسته ، هر كدام پشت يك ديوار به صف و نوبت مي ايستاند . و نماينده هر گروه براي نظارت در محل گروه ديگر  قرار  مي گيرد.

سردسته يك گروه(گرويه يك ) مي گويد :  هوپن هوپنك .       

سردسته گروه مقابل( گروه دو ) : لبيك

سردسته گروه يك : پل  ..... ( اسم يك نفر از گروه مقابل )

سردسته گروه دو مي بايست رديف پل نفري كه اسمش  گفته شده را اعلام نمايد .

اگر رديف اعلام شده درست باشد. نماينده گروه دو ( كه در محل گروه يك ايستاده است ) ميگويد : هر دگنك ، سپس گروه دو به گروه يك حمله كرده و سوار بر افراد گروه يك شده و كولي از افراد مي گيرند.

اگر رديف اعلام شده اشتباه باشد نوبت گروه مقابل مي شود و مراحل بازي تكرار مي شود تا يك گروه نوبت را صحيح بگويد.

ابتدا افراد شركت كننده در بازي به دو گروه مساوي تقسيم مي شوند . هر دسته داراي يك سردسته مي باشد . بوسيله گل يا پوچ گروه بازنده انتخاب مي شود . گروه بازنده  مي بايست در مكاني نشسته و گروه ديگر در سطح روستا قايم شود ( بصورت گروهي ) . بعد از مدت زماني ( حدود ده دقيقه ) دو سر دسته به اتفاق هم دنبال گروهي كه قايم شده اند مي گردند. مي بايست سر گروه بازنده گروه ديگر را پيدا كند تا آن گروه بازنده شده  و جاهاي دو گروه عوض شود . سر دسته گروهي كه قايم شده اند با داد زدن و اعلام موقعيت مكاني كه هستند گروه خود را هدايت مي نمايد تا گروه جابجا شده ( در سطح روستا ) و سر گروه بازنده گروه را پيدا نكند. گروهي كه قايم شده اند به سمت گروه بازنده كه نشسته اند رفته ( در صورت عدم پيدا شدن توسط سر گروه بازنده ها ) و زماني كه به گروه بازنده رسيده به انها حمله كرده و شروع به زدن گروه بازنده مي نمايند .

گروه بازنده با حمله گروه ديگر شروع به داد زدن و سردسته خود را با جمله ذيل خبر دار مي نمايند.

آقا ملا داد                                                              داد بي داد

زمانيكه سردسته  گروه بازنده مي رسد كتك زدن گروه بازنده تمام مي شود . بازي دوباره به همين روش ادامه پيدا مي كند تا زمانيكه سردسته گروه بازنده مكان گروه قايم شده را پيدا كند تا جاي دو گروه عوض شود.

 آرامگاه سید حسن غزنوی:

اين آرامگاه که در قريه ی آزادوار سبزوار واقع شده است. از خارج بنايى هشت‌ضلعى و از داخل چهارضلعى است. فضاى حرم، چهارگوشه‌اى است که در چهار جهت، درگاهى‌هايى در ارتباط با ايوان‌هاى چهارگانه ی خارجى دارد. داخل بقعه، جز مقرنس‌بندى تُرنُبه‌ها و مقرنس‌کارى داخل غرفه‌ها، تزئين ديگرى ديده نمى‌شود. در بالاى کتيبه، يک حاشيهی گلدار و در زير سقف ايوان شرقى، چند ستاره ی نقش‌ اندازى شده وجود دارد. تنها تاريخ موجود در بنا، سال ۱۳۲۶ ه-.ق است. زمان بناى هسته ی مرکزى حرم را به قرن هشتم نسبت داده‌‌اند، و ايوان‌ها و غرفه را از آنِ نهم و يازدهم ذکر کرده‌اند. بقعه را متعلق به حضرت سلطان حسن بن موسى بن جعفر (ع) دانسته‌اند و در محل، به نام‌هاى سيدحسن غزنوى و سلطان حسين شاعر نيز معروف است. مقبرة سیدحسن غزنوی، ملقب به اشرف (د 565ق/1170م)، شاعر روزگار مسعودبن ابراهیم و بهرامشاه غزنوی، با گنبد و ایوان نسبتاً بلند و اینواچه‎های دو طبقه‎اش بزرگترین بنا و تنها اثر تاریخی آزادوار است. ابن‎بقعه موقوفاتی دارد و زیارتگاه مردم آبادیهای منطقه است (مؤید ثابتی، 221؛ مولوی، 94(
 این آرامگاه به شماره 2065 ثبت رسیده است.